نشستم رو به روی تو

نشستم رو به روی تو نگاهم سخت دلداده ست

                                   آخه کی باورش می شه عبادت اِنقدر ساده ست

نشستم رو به روی تو که جمع درد و تسکینی

                                   منو با اینکه بالایی از اون بالا نمی بینی

تموم عمر با من باش من اِنقدر از خودم خستم

                                   که پای هر عذابی که بدونم با توئه هستم

تو رو راحت پرستیدم فقط با یک نظر دیدن

                                   نمی دونی چقدر سخته تو رو راحت پرستیدن

به دریا دل زدم شاید بتونم در تو دریا شَم

                                   همه دنیا رو بخشیدم که قدِ بخششت باشم

روزبه بماني

دنیای این روزای من

دنياي اين روزاي من هم قد تن پوشم شده

                                  انقدر دورم از تو كه دنيا فراموشم شده

دنياي اين روزاي من درگير تنهاييم شده

                                 تنها مدارا مي كنيم دنيا عجب جايي شده

هر شب تو روياي خودم آغوشتو تن مي كنم

                                آينده ي اين خونه رو با شمع روشن مي كنم

در حسرت فرداي تو تقويممو پر مي كنم

                                هر روز اين تنهاييو فردا تصور مي كنم

هم سنگ اين روزاي من حتي شبم تاريك نيست

                                اينجا به جز دوري تو چيزي به من نزديك نيست

روزبه بماني

شکنجه گر

رو به تو سجده ميكنم دري به كعبه باز نيست

                                         بس كه طواف كرده ام مرا به حج نياز نيست

به هر طرف نظر كنم نماز من نماز نيست

                                          مرا به بند مي‌كشي از اين رهاترم كني

زخم نمي‌زني به من كه مبتلاترم كني

                                          از همه توبه مي‌كنم بلكه تو باورم كني

قلب من از صداي تو چه عاشقانه كوك شد

                                         تمام پرسه‌هاي من كنار تو سلوك شد

عذاب مي‌كشم ولي عذاب من گناه نيست

                                        وقتي شكنجه‌گر تويي شكنجه اشتباه نيست

 روزبه بمانی