بزرگترین‌ گناه‌ من‌ 
ـ ای‌ شاهزاده‌ی‌ دریا چشم!ـ
دوست‌ داشتن کودکانه‌ی‌ تو بود!
(کودکان عاشقان‌ بزرگند...)

نخستین‌ (و نه‌ آخرین!) اشتباه‌ من‌ 
زندگی‌ کولی‌ وارم‌ بود!
آماده‌ بودنم‌ 
برای‌ حیرت‌ از عبورِ ساده‌ی‌ شب‌ و روز 
و برای‌ هزار پاره‌ شدن‌ 
در راه‌ِ هر زنی‌ که‌ دوستش‌ می‌داشتم!
تا از آن‌ پاره‌ها شهری‌ بسازد 
و آنگاه‌ 
ترکم‌ کند!

لغزش‌ من‌ دیدن‌ کودکانه‌ی‌ جهان‌ بود!
اشتباهم،
بیرون‌ کشیدن‌ عشق‌ از سیاهی‌ به‌ سوی‌ نور 
و گشودن آغوشم‌ 
هم‌چون‌ دریچه‌های‌ دِیر 
به‌ روی‌ تمام عاشقان!

 

"نزار قبانی"